Pozbawiona umiejętności, które od pokoleń definiowały jej rodzinę, Simona Kossak, wnuczka Wojciecha i córka malarza Jerzego Kossaka, dorasta bez uczucia tyrańskiej matki. Zaczyna życie na własnych warunkach, kiedy po ukończeniu studiów wyprowadza się od rodziny, zwyczajów i tradycji i przyjmuje pracę naukowca w Białowieży. Przeprowadza się do domu pozbawionego bieżącej wody i prądu w środku lasu, otoczonego nieokiełznaną dziczą. Spotyka Lecha Wilczka, fotografa, w tym zaczarowanym lesie i oboje dzielą pasję do natury i potrzebę niezależności. Mają niesamowitą relację, która przeczy oczekiwaniom. Ale postrzeganie przez Simonę tego, co robi przyrodnik i jak młoda kobieta pasuje do świata, w którym rządzą mężczyźni, jest przerażająco trafne. Musi bronić nie tylko swoich przekonań, ale także flory i fauny naturalnego świata.